Cień Wiatru [Recenzja]

Miałam przypływ weny i powstał kolejny filmik. Tym razem na temat Cienia Wiatru. Książka, w której jestem zakochana i którą polecam z ręką na sercu. Wierzę, że Wam się spodoba. Nie ma porównania do After. Jest piękna. 

Cieszę się, że tak wiele osób zajrzało w mój pierwszy post. Były komentarze, więc czytacie! Świetnie. Aż przyjemnie coś dodawać. 

2. Cień wiatru

Autorka: Carlos Ruiz Zafon

Opis:

W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść "Cień wiatru" niejakiego Juliana Caraxa. 

Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej.

Moja opinia:

Jeśli obejrzeliście filmik, wiecie, co myślę o tej książce. Jest napisana tak, by czytelnik nie mógł się od niej oderwać. Różnorodne epitety wzbogacają tekst i opisują wszystko bardzo dokładnie. Autor tworzy poplątaną historię na przełomie wieków. Są odstępy czasowe, ale trudno się pogubić. Wszystko jest bardzo spójne, ale trzeba czytać dokładnie, aby nie przegapić wytłumaczenia ważnych wątków. 

Historia porusza, można się przestraszyć pewnych scen. Mnie przerażał sam Julian Carax, ale nie zdradzę za kogo się podawał w książce. To nie byłaby niespodzianka, bo własnie do wytłumaczenia całej zagadki dąży Daniel Sempre. Po drodze mamy romanse, co jest wisienką na torcie.

,,Bea twierdzi, że sztuka czytania powoli zamiera, że jest to intymny rytuał, że książka jest lustrem i możemy w niej znaleźć tylko to, co już nosimy w sobie, że w czytanie wkładamy umysł i duszę, te zaś należą do dóbr coraz rzadszych."

 Ach! I oczywiście cudowny, przezabawny Fermin Romero de Torres. Pojawia się później, ale jest sensem tej książki. Poza tym Zafon specjalnie dla niego napisał Więzień Nieba, gdzie opowiada historię Fermina sprzed narodzin Daniela.

Być może nie umiem Was świetnie zachęcić, ale uwierzcie mi na słowo - bierzcie się za tę książkę! Jeśli coś czytać, to czytać coś dobrego. Zafon jest świetnym autorem, a jego książki to naprawdę godna polecenia literatura.

Danielu, jest pan blady jak pośladek zakonnicy. - Fermin Romero de Torres:

Czytaliście już Cień Wiatru? Napiszcie! Jestem ciekawa, co myślicie o mojej ulubionej książce. :) 

Prowadzę konto Polecam Good Book na TT https://twitter.com/polecamgoodbook

zapraszam na moje ff http://uliczkami-barcelony.blogspot.com/